تعهد قراردادی از توافق طرفین زاده می‌شه و طبق مفاد قرارداد سنجیده می‌شه. تعهد مدنی می‌تونه خارج از قرارداد و ناشی از قانون یا فعل زیان‌بار باشه. آثار و ضمانت‌اجرا در هرکدوم متفاوته.

می‌تونی الزام به ایفای تعهد، فسخ (در صورت وجود حق فسخ)، مطالبه خسارت و در صورت پیش‌بینی، وجه‌التزام را مطالبه کنی.

جبرانی است که بابت تأخیر در پرداختِ دین پولی تعیین می‌شه؛ میزان و شرایطش تابع قانون و تصمیم دادگاهه.

اصل بر آزادی قراردادهاست؛ بسیاری از قراردادهای شفاهی معتبرند، اما اثباتش سخت‌تره. توصیه: مکتوب و دارای امضا/شاهد/دلیل باشه.

فسخ یک‌طرفه و مبتنی بر خیار یا شرطه؛ اقاله با تراضیِ دو طرف انجام و قرارداد رو برهم می‌زند.

مبلغی که طرفین از پیش برای تخلف یا تأخیر تعیین می‌کنند؛ دادگاه معمولاً به مفاد آن توجه می‌کند مگر خلاف انصاف/قانون باشد.

حل اختلاف توسط داور بی‌طرف به‌جای دادگاه. برای قراردادهای خصوصیِ پیچیده، درج شرط داوری می‌تونه روند رو سریع‌تر و تخصصی‌تر کنه.

اگر در قرارداد تعیین شده، همان مرجع؛ در غیراین‌صورت، طبق قواعد صلاحیت محل اجرای عقد/اقامت خوانده و… تعیین می‌شود.